کارت SNMP یو پی اس را مستقیما به شبکه کامپیوتری وصل می کند ، به صورتی که یو پی اس به یکی از دستگاههای متصل به شبکه تبدیل می شود .
معمولا کارت SNMP بین پورت ارتباطی سریال یو پی اس و شبکه کامپیوتری قرار می گیرد . اگرچه کارتهای موجود در بازار می توانند به عنوان رابط بین کنتاکتهای بدون پتانسیل یو پی اس و شبکه نیز در نظر گرفته شوند . این کارتها اطلاعات حاصل از کنتاکتها را به فرم مناسبی تبدیل می کنند تا توسط سایر دستگاههای شبکه نیز قابل دریافت باشند
Simple Network Management Protocol (SNMP)
در این مقاله به بررسی SNMP می پردازیم و با آن و کاربردهایش بیشتر آشنا می شویم. با وجود سیستمها و شبکه های کامپیوتری امروزه اکثر دستگاهها به رابطی که ارتباط آنها را با شبکه برقرار کند مجهز هستند و با کمک برنامه های کاربردی نوشته شده که در آنها نصب شده است دستگاهها را قادر می سازد تا در صورت درخواست ویا بروز حالتی خاص بتوانندپیامی را از طریق شبکه، تلفن و یا ایمیل به مسئول یا قسمت مربوطه ارسال نمایند.برای مثال شما یک دستگاه UPS دارید و هنگامی که برق می رود دستگاهها را تغذیه می کند. فرض کنید که مدت زمانی که برق رفته است بیش از حدی است که باتری های یو پی اس را در نظر گرفته اند، و یو پی اس درنهایت خاموش خواهد شد. سؤال اینست که برای سرورها و دستگاههای حافظه مانند SAN و NAS چه اتفاقیخواهد افتاد؟ اگر به یکباره دستگاهها بدون برنامه ریزی خاموش شوند امکان از دست رفتن اطلاعات و حتی آسیب دیدن آنها وجود دارد که گاهی بسیار اطلاعات آنها حیاتی است. برای جلوگیری از این مسئله می تواندستگاه یو پی اس را به یک کارت SNMP مجهز کرد تا بتواند قبل از خاموش شدن و انتهای زمان انرژی دهی
باتری ها به سرور های با سیستم عاملهای مختلف فرمان shutdown را ارسال کند و در نتیجه از وارد آمدن آسیب به دستگاهها و از دست رفتن اطلاعات جلوگیری کند. حال فرض کنید که سیستم تهویه اتاق سرور که یوپی اس نیز در آن قرار دارد از کار بیفتد و در نتیجه دما بالا رفته و دستگاهها آسیب خواهند دید. سیستم نرم افزار یو پی اس در صورت بالا رفتن دما با تنظیم آن می تواند به یک شماره تلفن زنگ زده و پیامی را که از قبل در آن ذخیره شده پخش نماید تا مسئول مربوطه را در جریان بگذارد و یا یک علامت هشدار بر روی شبکه ارسال نماید. از
سیستم SNMP برای مونیتورینگ سیستمهای مختلف نیز می توان استفاده نمود. برای مثال می توان از راه دوربه سیستم یو پی اس وصل شد و وضعیت باتری ها و یا ولتاژ و میزان بار را کنترل نمود و یا فرمانی مبنی بر انجامکار خاصی را صادر نمود.

SNMPپروتکلی اینترنتی است که برای مدیریت دستگاههای متصل به شبکهIP به کار می رود. دستگاههایی که معمولاً SNMP را پشتیبانی می کنند شامل دستگاههایی مانند روترها، سوئیچ ها، سرورها، ایستگاه های کاری،پرینترها، مودم های رکها، و از این نوع می باشند. از SNMP به صورت گسترده ای برای مدیریت سیستمهای متصل به شبکه استفاده می شود تا در صورت بروز اشکال و یا هر رخدادی که می بایست گزارش و کنترل گردد به وسیله ایمیل و یا اس ام اس به مدیر شبکه اطلاع داده شود. پروتکل SNMP بخشی از پروتکل TCP/IP می باشد که به وسیله کمیته استاندارد Internet Engineering Task Force(IETF) تدوین شده است. این پروتکل شامل مجموعه ای از استانداردها برای مدیریت شبکه می باشد که شامل پروتکل لایه کاربردی (Application) ، یک مجموعه اطلاعات و مجموعه ای از اطلاعات اشیاء می باشد.

SNMP اطلاعات مدیریت را به فرم متغیرهایی در شبکه مدیریت شده که شکل بندی سیستم را تشریح می کند به کار می گیرد. این متغیرها بعد می تواند به وسیله نرم افزارهای کاربردی مورد درخواست قرار گیرد و گاهی تنظیم گردد.
مفاهیم پایه و کلیّات
در به کار گیری معمول SNMP یک یا چند کامپیوتر مدیریتی که مدیران نامیده می شوند، وظیفه مونیتورینگ یا مدیریت گروهی از host ها یا دستگاهها را بر روی شبکه کامپیوتری برعهده دارند. هر سیستم مدیریت شده که در هر زمان با به کار گیری نرم افزاری که مشترک یا agent نامیده می شود اطلاعات را از طریق SNMP به مدیر گزارش می کند.
دستگاههای مشترکین یا همان agents اطلاعات مدیریت را بر روی شبکه مدیریت شده به صورت متغیر ها به کار می گیرند. پروتکل اجازه انجام و اجرای وظایف مدیریتی نظیر اصلاح و انجام پیکربندی جدید این متغیّرها را از راه دور می دهد. متغیّرهای قابل دسترسی از طریق SNMP به فرم سلسله مراتبی منظم شده اند.

سلسله مراتب و بقیۀ داده های مرتبط با اطلاعات متغیّرها (metadata) نظیر تایپ و توضیحات متغیّرها در پایگاه مدیریت اطلاعات Management Information Bases(MIBs) تشریح شده اند.هر شبکه مدیریت شده با SNMP شامل سه بخش اساسی می باشد:
 دستگاههای مدیریت شده
 نرم افزار مشترکین (Agent _ software) که بر روی دستگاههای مدیریت شده اجرا می گردند نرم افزار ایستگاههای مدیریت شبکه (NMS) که بر روی دستگاههای مدیران شبکه اجرا می شود دستگاه مدیریت شده دستگاهی متصل به شبکه می باشد که که از یک واسط SNMP بهره می برد که اجازه می دهد تا دسترسی ای یک طرفه (read-only) یا دوطرفه (read and write) به اطلاعات خاص آن دستگاه بوجودآید. اطلاعات دستگاههای مدیریت شده با NMSs تبادل می گردد. این دستگاهها را که گاهی عناصر شبکه مینامند، می توانند هر دستگاهی شامل روتر، سرورهای دسترسی، سوییچها، مودمهای روی خط تلفن، پلهای ارتباطی،
هابها، تلفنهای بر بستر شبکه ، دوربینهای بر بستر شبکه، کامپیوترهای کاربران و پرینترها باشند، البته اینها همۀدستگاهها نیستند و از دستگاههایی نظیر سیستمهای مونیتورینگ برق و یو پی اس ها و ژنراتورها نیز می توان نام برد.
یک Agent ، ماژول نرم افزار مدیریت شبکه می باشد که بر روی دستگاه مدیریت شده نصب می گردد. نرم افزار
Agent اطلاعات مدیریت داخلی دستگاه را دارد و این اطلاعات را به/ از فرمی خاص از SNMP تبدیل می کند.ایستگاه مدیریت شبکه (NMS) برنامه ای را به کار می گیرد که به وسیله آن دستگاههای مدیریت شده را کنترل و مدیریت می کند. ایستگاههای مدیریت شبکه قسمت اعظم منابع مورد نیاز برای پردازش و نیز حافظه ها را درشبکه مصرف می کنند. در هر شبکه مدیریت شده ای ممکن است یک یا دو ایستگاه مدیریت وجود داشته باشد.
پایگاه مدیریت اطلاعات Management Information Base (MIB)سیستم SNMP به خودی خود مشخص نمیکند که کدام اطلاعات توسط سیستم مدیریت شده باید ارائه گردد.
در عوض SNMP از یک طراحی توسعه پذیر استفاده می کند که اطلاعات قابل دسترس در آن به وسیلۀ پایگاه مدیریت اطلاعات مشخص میگردد. پایگاه مدیریت اطلاعات ساختار مدیریت داده های زیرمجموعه یک دستگاه را تشریح میکند؛ این پایگاهها از فضای نام سلسله مراتبی شامل شناسه های اشیاء OID یا (object identifiers)بهره می برند. هر شناسۀ شیء یک متغیّر را مشخص می کند که می تواند از طریق SNMP خوانده شود و یا تنظیم گردد. پایگاه مدیریت اطلاعات از نشان گذاری تعریف شده در ساختار مدیریت اطلاعات نسخه 2.0 (SMIv2, RFC2578) که زیر مجموعه ای از ASN.1 است استفاده می کندجزئیات پروتکل SNMPپروتکل SNMP در لایه Application از پروتکل اینترنت یا همان لایه هفتم از مدل OSI کار می کند. برنامه های مشترکین یا دستگاهها درخواستها را از طریق پورت 161 به صورت UDP دریافت می کنند. دستگاه مدیریت شبکه می تواند از طریق هر پورتی که در دسترس باشد درخواست را به پورت 161 مشترک یا دستگاه مورد نظر بفرستد.
پاسخ دستگاه یا مشترک به همان پورت مبدأ که درخواست از آن اسال شده است فرستاده می شود. دستگاه مدیریت، شاخص ها را که شامل Traps و InformRequests می باشد را بر روی پورت 162 دریافت می کند.
دستگاه دارای SNMP یا همان Agent شاخصها را از طریق هر پورت قابل دسترسی می تواند تولید کند. هنگام استفاده ازTransport Layer Security یا Datagram Transport Layer Security درخواستها بر روی پورتهای
10161 دریافت میگردند و Traps یا درخواستهای غیر همزمان بر روی پورت 10162 ارسال میگردند.

SNMPv-1 پنج هسته یا Protocol Data Unit (PDUs) را مشخص کرده است. دو هسته یا PDU دیگر یعنی
GetBulkRequest, InformRequest در SNMPv-2 اضافه شدند و Report PDU در SNMPv-3 اضافه گردید.
همۀ هسته های SNMP به صورت ذیل ساخته می شوند:

هفت نوع پروتکل SNMP از قرار زیر هستند:
GetRequest
درخواستی از طرف مدیر شبکه به دستگاه تحت مدیریت است که مقدار یک متغیّر یا لیستی از متغیّر هارا برمیگرداند. متغیّرهای مورد نظر در قسمت variable bindings(values are not used)مشخص می گردند. برگرداندن مقادیر متغیّرهای مشخص هنگامی که توسط دستگاه تحت مدیریت شروع گردید قابل توقف نیست. پاسخی با مقدار حاضر برگشت داده می شود.
SetRequest
درخواستی از طرف مدیر شبکه به دستگاه تحت مدیریت برای تغییر مقدار یک متغیّر یا لیستی از متغیّر ها است.مقادیر مورد نیاز در درون بدنه درخواست مشخص میگردند. تغییرات همۀ متغیّرها به صورت عملی غیر قابل توقف انجام خواهد شد. پاسخی با مقدار وضعیت موجود)جدید( متغیّر برگردانده خواهد شد.
GetNextRequest
درخواستی از طرف مدیر شبکه به دستگاه تحت مدیریت است که با آن درخواست پیدا کردن متغیّرها و مقدارآنها را میکند. پاسخی با مقدار متغیّر بعدی بر اساس حروف الفبا در پایگاه اطلاعات مدیریت در variable binding برگردانده خواهد شد. تمام پایگاه اطلاعات مدیریت دستگاه می تواند با نرم افزار کاربردی تکرار شوندۀ
GetNextRequest که در آدرس OID 0 شروع به کار خواهد کرد پیمایش شود. ردیفهای جدول را می توان بامشخص نمودن ستون شناسۀ شیء در قسمت variable binding درخواست ارسال شده خواند.
GetBulkRequest
این پروتکل نسخۀ بهینه شده ای از GetNextRequest است. درخواستی از طرف مدیر شبکه برای چند
GetNextRequest تکرار شونده است.
Response
پاسخ variable bindings و Acknowledgement را از دستگاه به مدیریت برای GetRequest, SetRequest, GetNextRequest, GetBulkRequest and InformRequest برمی گرداند. گزارش خطا به وسیله وضعیت خطا
و شاخص خطا فراهم می گردد. اگر چه این پروتکل برای پاسخ به gets و sets استفاده می شد ولی در SNMPv-1 به نام GetResponse نامیده می شد.
Trap
اطلاع رسانی غیر همزمان از دستگاه تحت مدیریت به مدیریت است. این پروتکل دستگاه را قادر می سازد تاایستگاه مدیریت را از یک رخداد مهم به وسیلۀ یک پیام ناخواسته یا غیر منتظره با خبر سازد.
InformRequest
اطلاع رسانی آماده باش غیر منتظره یا ناخواسته.